Rauf
səhər işə getməyə hazırlaşırdı. Maşını qarajdan çıxardarkən qızını,
Sona yolla gedən gördü. Əynində gözəl bir don, əlində isə bir məktub
var idi. -- Hara gedirsən? -- Mən...mən....ata, mən poçta gedirəm. -- Niyə? -- Bu məktubu göndərməliyəm -- Ver mənə mən göndərərəm sənin üçün Bir
an balaca qız çəkindi amma axır ki, məktubu atasına uzatdı. Atası qoydu
maşının qabaq oturacağına, qızına əl elədi və yola düşdü. İşdə oturarkən məktub Raufun gözünə dəydi. Üstündəki ünvanı oxudu: Allah Baba Cənnət Səma Məktubu açdı və oxudu. Əziz Allah baba, Bu
mənim sənə birinci məktubumdu. Anam həmişə deyirdi ki, sən uşaqları
sevirsən və onların dualarını tez eşidirsən. Mənim anam 7ci ad günümdən
3 gün sonra vəfat etdi. Ona kimi həmişə xoşbəxt idim, amma indi çooox
qəmliyəm. Atam həmişə mənimlə oynayardı, mənə kitab oxuyardı, amma indi
heç mənimlə danışmır. Səhər tezdən işə gedir, axşam isə mən yatandan
sonra qayıdır. Xalam deyir ki, artıq içməyə də başlayıb. Xahiş
edirəm Allah baba, mənim anamı qaytar. Onsuz bu evdə yaşamaq istəmirəm.
Hər gün məktəbə gedəndə sinif yoldaşlarımın analarını görürəm və məni
ağlamaq tutur. Nə olar Allah baba, anamı qaytar. Əgər o artıq
mələkdirsə və onu qaytara bilmirsənsə onda məni də götür apar. Anamı
necə apardın məni də elə apar. Mən yaxşı qızam. Anamdan soruş
deyəcək. Həmişə dərslərimi edirəm və otağımı yığışdırıram. Söz verirəm
ki, sənə heç bir narahatçılıq törətməyəcəm. Səni gözləyəcəm! Səni sevən, Sona..
Rauf
məktubu bir yox üç dəfə oxudu. Bir az sonra, vəfat etmiş həyat yoldaşı
ilə ilk dəfə tanış olduğu yerə getdi. Orda böyük bir ağac var idi.
Ağaca baxa baxa bir neçə saat qızının yazdığı barədə fikirləşdi. Həm
özünə həm də həyat yoldaşına söz verdi ki, dəyişəcək.
Altı Ay Sonra:
Sona artıq yerində yatmışdı. Rauf onu yuxudan oyatmaq istəyəndə çarpayının yanında bir məktub gördü. Ünvanı belə idi: Allah Baba Cənnət Səma Məktubu açdı və oxudu:
Əziz Allah Baba, Bu
sənə ikinci məktubumdu. Bilirəm ki birinci məktubumu almısan. Sənə
təşəkkürümü bildirmək istəyirəm. Düzdü anamı mənə qaytarmadım, məni
götürüb aparmadın, amma atamı dəyişdin. Bilirsən Allah baba, mən
indi onun otağında yatıram. Gecələr mənə nağıllar oxuyur, mənimlə
danışır, gülür, və hər səhər üzgüçülüyə gedirik. Axşamlar isə, maşınla
şəhəri gəzirik. Daha içki içmir. İstəyirsən xalamdan soruşarsan.
Bilmirəm sənə necə təşəkkür edim, Allah baba, çox sağ ol! Səni Sevən, Sona.. |