Resulullah (s.a.a) buyurmuştur ki: "Hüseyin bendendir; ben de Hüseyindenim" ve yine buyurmuştur ki:"Doğrusu Hüseyin hidayet meşalesi ve kurtuluş gemisidir."
Bütün namaz kılan kardeşleri, bacıları ve kendimi Allah'tan korkmaya, takvalı olmaya, gü-nahtan sakınmaya, hayatın ruhu ve hedefi olan Allah'ın rızasını kazanmaya davet ediyorum. "Malın ve evladın fayda vermediği" O günde ve dünyada yüzümüzün ak olmasının asıl kaynağı bu olacaktır.
Bugün Aşura günü olduğu için İmam Hüseyin (a.s)'ın kıyamı hakkında konuşmak istiyorum. Allah'a şükürler olsun ki ömrümüz Hz. Hüseyin (a.s)'ı anmakla geçmektedir.
Bu büyük insanın kıyamı hakkında çok şeyler düşünülüp söylenmiştir. Ama ne kadar çok düşünülürse düşünülsün bu konuda sohbet, araştırma ve fikir yürütme alanı geniştir. Henüz bu büyük, olağanüstü ve eşsiz vakıa hakkında söylenecek çok sözler vardır. Bunları düşünüp birbirimize söylememiz gerekiyor.
Eba Abdullah-il Hüseyin (a.s)'ın Medine'den çıkıp Mekke’ye gittiği günden Kerbela'da şehadet şerbetini içtiği güne kadar ge-çen olaylara dikkat edecek olursanız göreceksiniz ki insan bu bir kaç aylık olaydan yüzden fazla önemli ders alabilir. Binlerce ders alınır demedim, ancak desek de yerindedir. Onun her işareti bir ders olabilir. Bu vakıada yüzlerce ders var dememin sebebi şudur: Eğer bu olayları dikkatle incelersek bunlardan yüz konu çıkarabiliriz. Bunların her biri, bir ümmet için, bir ülke için, toplumu idare etmek için, tarih için, insanın kendisini terbiye etmesi ve Allah'a yakın olması için birer derstir. Öyle ki Hüseyin b. Ali (ruhlarımız ona, onun adına ve yadına feda olsun) alemdeki mukaddes insanların arasında güneş gibi parlamaktadır. Yani evliya, imamlar, şehidler ve salih kullar ay gibi, yıldız gibiyseler İmam Hüseyin (a.s) güneş gibidir. O büyük insanın kıyamından dolayı bu böyledir.
Bu harekette asıl olan bir ders vardır. Ben bugün bu asıl dersi sizlere arzetmeye çalışacağım. Diğerlerinin hepsi yan konulardır, bu ise metnin kendisidir.
Niçin kıyam etti? Bu bir derstir: Niçin kıyam etti? İmam Hüseyin (a.s)'ın Medine-i Munevvere'de, Mekke-i Mükerreme'de, Yemen'de o kadar izleyicileri vardı, bir köşeye çekilir ne onun Yezid'le ve ne de Yezid'in onunla bir işi olurdu. Şiilerinin ve izleyicilerinin arasında yaşar, ibadet ve tebliğ edebilirdi; o halde niçin kıyam etti? Olay neydi? Asıl soru budur, asıl ders budur. Bu konuya şimdiye kadar hiç kimse değinmemiştir demek istemiyorum. Gerçekten alimler çok çalıştılar, çaba harcadılar, bu hususta çok da konuştular; benim burda arzettiğim şey bu hususta daha kapsamlı bir anlayış ve yeni bir bakıştır.
Bazıları, İmam Hüseyin (a.s) Yezid'in fasid devletini devirerek kendisi bir devlet kurmak istiyordu, İmam Hüseyin (a.s)'ın kıyamının hedefi buydu diyorlar. Bu söz tamamen doğru değildir; yanlıştır da demiyorum. Eğer bu sözden şu kastediliyorsa: "İmam Hüseyin (a.s) devlet kurmak için kıyam etti, neticeye ulaşmanın mümkün olmadığını görünce iyi oldu geri dönelim dedi. Hükumet kurmak maksadıyla hareket eden kimse bu işin mümkün olduğunu gördüğü müddetçe ilerler; ancak bu işin mümkün olmadığını veya mantıklı bir ihtimalin olmadığını görünce vazifesi geri dönmektir. Vazifesi hükumet teşkil etmekse sadece gidilmesi mümkün olan yere kadar gitmesi caizdir. Ancak gidemediği yerden geri dönmelidir", İmam Hüseyin (a.s)'ın bu kıyamdan hedefi, Ehl-i Beyt'in hakkı olan hükumeti kurmaktı diyenlerin maksadı buysa, hayır, bu doğru değildir. Çünkü bu hareketin tamamını gözönüne aldığımızda -biraz sonra açıklıyacağım gibi- hedefin bu olmadığını görmekteyiz.
Bazıları da karşı noktada yer alarak diyorlar ki: "Hayır efendim, hükumet de ne demek olu-yormuş? İmam Hüseyin (a.s) hükumet kuramayacağını biliyordu, İmam (a.s) esasen öldürülmek ve şehid olmak için geldi." Bu söz de bir müddet çok yaygındı. Bazıları bunu şairane tabirlerle dile getirerek güzel bir şekilde beyan ediyorlardı. Bazı büyük alimlerimizin de böyle söylediklerini gördüm. İmam Hüseyin (a.s)'ın şehid olmak için kıyam ettiği yeni bir söz değildi. Hareketsiz kalmakla bir şey yapılmayacağından, o halde gidip şehid olarak bir şeyler yapalım sözü de doğru değildir. İslam kaynaklarında, dini kaynaklarda "git kendini ölüme at" diye bir şey yoktur. Bizde böyle bir şey yoktur. İslam'ın tanıttığı şehadet bundan farklıdır. Ayet ve hadislerden de şehadet hakkında şu anlaşılmaktadır ki, insan farz veya yapılması iyi olan mukaddes bir hedef uğruna kendisini ölüme atabilir. Sahih İslami şehadet budur. Ancak öldürülmek için kendini ölüme atmak ve şairane bir tabirle "kanım zalimin ayağını sarsıp onu yere yıksın" diye öldürülmek şehadet değildir. Hayır; bu kadar azametli bir vakıanın hedefi bunlar değildir. Bu da o gerçeğin bir bölümüdür, ancak bu İmam Hüseyin (a.s)'ın hedefi değildir